Nasıl Oldu? Şiiri - Mustafa Celal

Çocuk iken,rüyamda
Şah oldum,saltanatsız
Kaf dağında,siyamda,
Uçuyordum kanatsız.

Büyüdüm,aymaz oldum,
Zamanı,saymaz oldum.
Tekrarlardan yoruldum,
Araftayım ,isnatsız...

Bir format'tır attılar,
Bir sürüye kattılar,
Ardından bıraktılar;
Marifetsiz/sanatsız..

Eski harman bozuldu,
Yel savurdu, toz oldu,
Aleyhimde koz oldu;
Kaldım;pulsuz,manatsız.

Bozkırların pörçüğü,
Göçenlerin küçüğü,
Akınların çocuğu,
Kalanıyım, son atsız.

Yaşanmıştı ne günler,
Verilmişti ödünler.
Harcıalem o günler,
Geçti/gitti onatsız..

2009-İst.