Nasıl döksem içimdekileri bilmem ki?
Dikenlere dolanmış ipek mendil gibi,
çektikçe paramparça oluyor yüreğimdekiler.
Nasılda bir duygu seline kapılmışım bir bilseniz,
dalgaların kayaları aşındırırcasına zamanda beni tüketiyor.
Nasılda heveslenmiştim yaşamı tanıdığımda.
Kral olacaktım güya aleme,
etrafımda bir sürü dalkavuklar olacaktı.
Sonra bir şerefsiz çıktı karşıma
ne var ne yok hepsini aldı acımasızca.
Sevmeyi özledim taparcasına sevmeyi,
duyguyu özledim azgın bir ırmak gibi coşarcasına.
Dağ başında yaşamayı özledim
kekik kokan dağlarda kuzuları sevmeyi
Kavgayı özledim bana hayatı çekilmez hale getirenlere
beyinlerini dağıtırcasına vurasım geliyor.
Bir zaman delilliye verdim kendimi,
hayatı umursamamaya çalıştım olmadı,
çok yapmacık oldu.
Hayatıma yayılmış çılgınlıkları ayıklamaya çalıştım
bütün kederlerimden arınmak istedim.
Kan emici bir kene gibi yapışmıştılar,
ayıklamak mümkün olmadı.
Kayıt Tarihi : 1.10.2014 13:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!