Bu nasıl bir boşluk bu nasıl bir dert
Senden sonra bir kez daha dolmuyor
Halimi anlamaz yıllardır bir fert
Gecelere küsüm sabah olmuyor
Sandılar mutluyum gülerken yüzüm
İçim kan ağlarken çırpındı özüm
Bilmezler ki beni nasıl öksüzüm
Yaralı yüreğim huzur bulmuyor
Beni tanıdılar sadece cismen
Bahtiyar taktılar adımı ismen
Güneşi balçıkla sıvadım resmen
Neler çektim neler kimse bilmiyor
Yıldızlar altında ıslık çalarken
Mazime yalvarıp sanki sularken
Eş ile dost ile haber salarken
Ecel diledim de o da gelmiyor
Milyonda bir ümit olsa yeterdi
Yaşam kıyısına beni iterdi
Tutunurdum ona ömür biterdi
Yarabbim bu mahzun neden gülmüyor
05/09/2019 Veysel Çakır
Veysel ÇakırKayıt Tarihi : 8.9.2019 13:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Çakır](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/09/08/nasil-oksuzum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!