Nasıl Kurudum Şiiri - Rıdvan Cankiç

Senden önce yüreğim küçük bir tohumdu
Toprağın üzerinde durur
Ama asla içinde hayat bulmazdı
Sen güldün ve güneş açtı
Ben toprağa karıştım
Sonra ne mi oldum
Senin için kısacık
Ama benim için asırlar gibi uzun
Bir zaman geçti
Yeşerdim, dallarım çıktı,
Çiçeklerim açtı,
Meyveler verdim.
Sonbahar oldu
Yapraklarımı selam verdim toprağa
Kış oldu
Kar tanelerini taşıdım dallarımda.
Yaz geldi ve seni ağırladım gölgemde
Ne kadar da güzel uyuyordun.
Ama gittiğinde zaman öyle hızlı geçti ki
Bir dönüp baksan
Nasıl kuruduğumu bir görsen…