Nasıl kıydın Şiiri - Mahmut Hepvarol

Anlatması imkansız acılarım var benim,
konuşmaya kalksam,
kelimelere sığdıramadığım,
Susup içimde saklasam,
patlamaya hazır bir volkan gibi,
her yanı mühürlü cümleler,
öyle bir yangın ki bu;
alev alev bütün benliğimi yakan,
günbegün beni yakıp küle çeviren,
sönmeyen bir ateş gibi;
beni yıktığın günden beri,
sırtıma sapladığın hançerin
acısı geçmiyor;
yalanlarınla çaldığın gülüşlerin
geri gelmiyor;
sana bakarken gülen gözlerim;
kan ağlıyor şimdi;
hiçmi vicdanın yoktu,
o taş kalbin hiçmi acımadı,
nası kıydın gülüşlerime;
seni deli gibi seven kalbime,
nasıl kıydın bana; söylesene,
nasıl kıydın; bize nasıl kıydın...

oysa ne hayallerim vardı benim,
elbet birgün;
gerçek olur ümidiyle beklediğim;
ellerimi açıp yaradana yalvardığım;
her gece RABBİMDEN seni dilediğim;
yerini ahlar alan dualarım vardı;
birdamla gözyaşına kahrolduğum gecelerim
derdini acım bildiğim ışıksız günlerim,
herkes yıksa; o yıkmaz dediğim güvenim,
herkes acıtsa; o acıtmaz dediğim inancım
herkes gitse; o asla bırakmaz dediğim
ölürcesine sevdiğim vardı benim,
söylesene hayallerime,
dualarıma, senli günlerime,
arkamda dağ gibi hissettirdiğin güvenime
nefesim olan aşkıma, nasıl kıydın,
nasıl kıydın bana; söylesene!
nasıl kıydın bize,
nasıl kıydın sevgimize,
nasıl kıydın nasıl kıydın!