Nasıl Kıydın Şiiri - Ersin Çakmak

hani buğulu bakışlarındım senin,
hani tek gülün, tek günün, tek ömründüm.
hani bensizlik tüm çiçekleri yanan bahara benzerdi,
yalan değil yandı çiçekler ama senin değil,
yanan benim çiçeklerimdi.
bu bahar sensizliğemi, yoksa sensizlik mi bu bahara benzedi
herşeyimdin benim.
kalabalıklarda yalnızlığım, soğuklarda sıcaklığım akşamları tek efkarımdın.
nasıl kıydın?
hani aşk denizinde duygu yüklü gemindim senin,
hani tek duan,tek adağın, tek inanışındım,
hani bensizlik darağacında sallanan bir çift
umutsuz göz idi.
hani bensizlik aslanın pençesinde bir ceylan titremesiydi,
hani bensizlik kimsesizlik gibiydi,
yeşerirmi artık, yeşerirmi çayırlarım.
bu limana değil gemi martılar bile uğramaz
peki şimdi ben hangi camları yumruklayıp bileklerimi kanatırım,
herşeyimdin benim,
canımda can, şiirim de başlık
ruhumda alışkanlık,
bir heves değildin sen anlık,
ömrüm, hayatımdın,
nasıl kıydın....?