Nasıl kıydım kendime? Hep bu sorunun cevabını merak edip durdum. Nerdeydi gece?
Nasıl alınırdı bir can. İliklerden nasıl çekilirdi ruh. Yıllarca sorular sordum da kendime bir cevabı çok gördüm yine kendime. Anlamsız bir muammaydı benimkisi. Çok şair kaybettim yazılarımda. Alınan ruhların mezar taşlarını dizdim evimin arka bahçesine. Baktıkça hatırladım, hatırladıkça ağladım en çok da sana yandım. İçinde kaybolunan bir yazıydım ben. Yüklemsiz cümlesiz öznesiz. Sadece kelimelerden oluşan.
Nasıl bir yangındım? Önce kendi ellerimi yaktım. Yaktıkça duyu kaybına uğradım. Önce tüylerim terk etti beni sonra derilerim. Boşluk da dolaşan ruh misali. On gece üst üste geldim odana. On gece üst üste izledim gözlerini. Saçlarını tuttum saç uçlarından. Pencereni açtım rüzgâr oldum. Titrettim seni. hiç bilmedin.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta