Nasıl kıydık aşkımıza Şiiri - Lokman Kaya

İçime sinmiyor bu gidişin
Korkarım dönüşün olmayacak
Ayrılık yaman çıkar korkarım
Bu defa bizi fena vuracak

Kınası silinmeden kefeni biçilen
Gelin gibi duygularım
Daha yedisinde darmadağın
Uykulardaki sabi 'nin
kabusu gibi korkularım

Ne olur susma bir şeyler söyle
Azrail 'in adaşı sensizliğim
Yavuz Sultan Selim 'in sözlerinden
Daha keskin senin sessizliğin

Bak bu gece matemimin birinci doğum günü
Sanırlar ki sensizliğimin onuncu yıl dönümü
Bitmeyen yaprak dökümü

Nasılsın gittiğin yerde rahat bahtiyar mısın
Yoksa sen de benim gibi saçı siyah ruhu ihtiyar mısın

Başını kaldırıp baktığın bulutları
Yabancı mı sanırsın
Sen de yıkıntılarımıza bakıp
Gözlerinle değil yüreğinle mi ağlarsın

Ne yaptık biz aklımız başımızdamıydı aşkım
Nasıl şakağına kurşun sıktık
Nasıl kanına girdik sevdanın
Nasıl katili olduk
Uğruna düşman kazandığımız o masum aşkın

Nasılsın gittiğin yerde rahat bahtiyar mısın
Yoksa sen de benim gibi saçı siyah ruhu ihtihar mısın

Hangi sancıların sabahındayım bilemezsin
Kaç kez soluğum kesildi yokluğuna tutsak kaldım
Sensiz geçen zamanların
Benden çalıp götürdüklerini sen bilemezsin
Kaç mevsim kaç gölgemde seni aradım
Bir can ölüyor uğrunda görmezden gelemezsin

Yüregime zincir vur kalbime kelepçe
Gözlerime mil sür dilime pençe
Bana ne unutmayacağım seni işte
Unutmayacağım seni işte

Kıskançtır damarım domuzlaşmadı
Benim sevgim eski toprak modernleşmedi
Ben beceremem sevdiğimi paylaşmayı
Ben beceremem zevk için sevişmeyi
Ben beceremem süslü yalan deyişleri

Ben ne şiir yazmayı bilirim
Ne de bir şairim yemin ederim
Ben sadece yüreğimdeki acıları
Kağıda Kopyalamayı bilirim

Ama sen bilmezsin sen bilemezsin

LOKMAN KAYA / 2005 / Ankara