Nasıl Kıskanmasın

Bakma, benim yüzlerimin güldüğüne.
Ben,
Zengini görsem, kıskanırım.
Mutlu insanları görsem kıskanırım.
Gülen yüzleri, kıskanırım.
Ve sevişen sevgilileri görsem onları kıskanırım.
Hatta ben,
Kuşları böcekleri bile, kıskanırım.
Çünkü ben,
Hayatta bir gün olsun, mutlu olamadım.
Acılar içinde, büyüdüm,
Hep itildim, kakıldım hayatımda
Şöyle bir kendime gelip' de,
Ben’ de sevenler gibi, sevmeye vakit bulamadım.

Hep kaderin ellerine bıraktım kendimi
Kimi dövdü, kimi sövdü
Ne yaptıysam bir türlü, yıkamadım bendimi.
Bazen sürüklendim, yağmurda selde,
Ve bazen’ de yelde,
Ne yaptıysam bir türlü olmadı, perişan ettim kendimi.

Nasıl gülsün, şu yüzlerim
Nasıl kıskanmasın, gördükçe gözlerim
Sevenleri,
Sonra, ulu orta sevişenleri
Ve kumru gibi kol kola girmiş, sağda solda gezenleri.
Nasıl kıskanmasın..