Nasıl İnsan Toplansın Şiiri - Kemal Berk

Benliğime güvenip, her gün yola çıkarken
Doğruluktan kaçarak, insanlığı saçarken
İnsanlara yüksekten, küçümseyip bakarken
Deyin hele çevremde, nasıl insan toplansın

Yürek esir olunca birilerin elinde
Riyanın denizinde, zehir olur dilinde
Elim dilim dursa da kırılırken belimde
Deyin hele çevremde nasıl insan toplansın

Okumakla olsaydı, nerde kaldı arifler
Gidilecek yolları etmez bize tarifler
İlim, irfan, ahlakı göstermeyen marifler
Deyin hele çevremde nasıl insan toplansın

Çevrendeki zulmüne sende razı değilsen
Karşı durup haykıran eğer sende değilsen
Zalimlerle dost olup, Allah dostu değilsen
Deyin hele çevremde nasıl insan toplansın

Hak kulunu severken Yaratandan demezsem
Kazancımı sağlarken ağlayanı görmezsem
Hak kulunun hakkını yemeye meyledersem
Deyin hele çevremde nasıl insan toplansın

Külözünün dertleri kararan şu gecede
Gözden akan yaşlarım kararan şu yürek de
Allah diye diyerek zikretmeyen dillerde
Deyin hele çevremde nasıl insan toplansın

Kemal’eren/Kemal Berk