Yazmak Sevdası 1960
Dün kupkuru cansız bir ağaçtın,
Şimdi yeşil bir türbeye boyandın,
Meyvelerinle insanlığa adandın,
Seni Yaratan’a nasıl inanmam?
Dal budakla hep çoğalmaktasın,
Kâh toprakta, kâh odalardasın,
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Mânâ gözüyle baktıkça hep şaşarım,
Bir ağaçta ve dalda bin hayat ararım,
Verdiğin her meyvede can yaşarım,
Seni Yaratan’a nasıl inanmam?
çok güzeldi.............
saygıar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta