Nasıl Gülsün Şu Yüzüm Şiiri - Ayhan Kocabay

Hangi şiir vardır ki ,yüreğime ses olsun
Gönlüme yalnızlığın hüznünü döküyorken
Daralan yüreğime gelip bir nefes olsun
Çile sokaklarında hep mekik dokuyorken

Duyularım kaybettim ne lezzet ne tat aldım
Ruhumun zindanında benki tutuklu kaldım
Boş verdim şu hayata kendi haline saldım
Nasıl lezzet alayım her yer sen kokuyorken

Bilirmisin ey can sen yalnızlık ne acıdır
İçerini kanatan dermansız bir sancıdır
Bizler bir misafirken o ise hep hancıdır
Dertler kabus misali üstüme çöküyorken

Ne sanmıştın hayatı mutlu mu tüm insanlar
Dindirir mi sızılar söylenen hoş lisanslar
Vardır gülerken bile yüreği kan kusanlar
Çile tezgahlarında ip gibi büküyorken

Bakma öyle küçümser tavırlarla boşuna
Gitmiyor bu vaziyet senin belli hoşuna
Karıştın mı garibin döktüğü gözyaşına
Pınar olmuş gözlerden acılar akıyorken

Söylediğim bu sözler sanma sakın zamansız
Mevlam koymasın asla kimseyi de amansız
Herşey Yaratandandır koymaz kulu dermansız
Nasıl gülsün şu yüzüm zalim can yakıyorken

Kırmadan Gönüller’i anlaşıp konuşalım
Ön yargılı olmadan insanca yanaşalım
Hak yolunda birleşip sevgiyle kaynaşalım
Zulümler Dünyamızı başlara yıkıyorken

Ayhan Kocabay