Nasıl Güleyim Şiiri - Duran Bükülmez

Dostlar meclisinde sohbet ederken.
Gül diyor dostlarım, nasıl güleyim.
Canlar kaynar suya ekmek banarken.
Gül diyor dostlarım, nasıl güleyim.

Halını sorarım, of çeker ana.
Der kader bile gülmüyor bana.
Kanlı gözyaşlarım aktı baksana.
Gül diyor dostlarım, nasıl güleyim.

Artık söz çıkmıyor aşığımızdan.
Karanlık ışımaz ışığımızdan.
Yemekler dökülür kaşığımızdan.
Gül diyor dostlarım, nasıl güleyim.

Böyle değilidi bizim dinimiz.
Düşmanlara bile yoktu kinimiz.
Ne iblisimiz vardı, nede cinimiz.
Gül diyor dostlarım, nasıl güleyim.

Ozanım hamaset devlet katında.
Zenginler eğlenir lüküs yatında.
Fareler beslenir çıngıl otunda.
Gül diyor dostlarım nasıl güleyim.

11.12.2020
Erbaa