Nasıl güleyim Şiiri - İsmail Çiftci

Her yanım acıyor içim yanıyor
Bana gül diyorlar nasıl güleyim
Serseri taşları serim yarıyor
Bana gül diyorlar nasıl güleyim

Merhamet ettiğim dalımı kırar
Kime el uzatsam kolumu kırar
Bu nasıl adalet anamı sorar
Bana gül diyorlar nasıl güleyim

Güya akıl karı bir fikir tutmuş
Hırsına yenilmiş kendin unutmuş
Küçük asalaklar filleri yutmuş
Bana gül diyorlar nasıl güleyim

Ne sabır ne şükür kimse bilmiyor
Yediden yetmişe yüzü gülmüyor
Huzur bizim ele uzak gelmiyor
Bana gül diyorlar nasıl güleyim

Aklım ereli ki sevgi dilendim
Sevgi olmasa da saygı dilendim
Daha bundan öte kaygı bilendim
Bana gül diyorlar nasıl güleyim

Sesleri çok çıktı haksız dümbelek
İyiye husumet bu çarkı felek
Garibin sırtında binmiş kör şelek
Bana gül diyorlar nasıl güleyim

Çiftci İsmail’im yel aldı harman
Yoruldum dizimde kalmadı derman
Herkes gülsün benim neyime bayram
Bana gül diyorlar nasıl güleyim
06 03 2017 PAZARTESİ