Dertle keder bir olup sarmışken benim her yanımı
Sonunda Yüce Rabbim duydu bitmeyen isyanımı
Yalnızlık pusu kurdu ortaya koydu ziyanımı
Bunca dert arasında nasıl güldüm anlayamadım
Hem aşk vurdu yanan kalbimi hem sevdiğim gidiyor
Yalnızlık beni çığrımdan çıkartıp deli ediyor




çalışmanız çok hoş olmuş sayın ferdi
yine de gülünmüşse anlamayı değil şükretmeyi bilmeli derim...
tebriklerimi bırakıyorum saygıyla..
Ayşe.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta