Dertle keder bir olup sarmışken benim her yanımı
Sonunda Yüce Rabbim duydu bitmeyen isyanımı
Yalnızlık pusu kurdu ortaya koydu ziyanımı
Bunca dert arasında nasıl güldüm anlayamadım
Hem aşk vurdu yanan kalbimi hem sevdiğim gidiyor
Yalnızlık beni çığrımdan çıkartıp deli ediyor
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
çalışmanız çok hoş olmuş sayın ferdi
yine de gülünmüşse anlamayı değil şükretmeyi bilmeli derim...
tebriklerimi bırakıyorum saygıyla..
Ayşe.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta