Dertle keder bir olup sarmışken benim her yanımı
Sonunda Yüce Rabbim duydu bitmeyen isyanımı
Yalnızlık pusu kurdu ortaya koydu ziyanımı
Bunca dert arasında nasıl güldüm anlayamadım
Hem aşk vurdu yanan kalbimi hem sevdiğim gidiyor
Yalnızlık beni çığrımdan çıkartıp deli ediyor
Sanki şu ömrüm mutluluğumla birlikte bitiyor
Bunca dert arasında nasıl güldüm anlayamadım
Kara bahtım çekiştiriyor beni dertlerden yana
Kader görmüyor beni kulak vermiyor ağlayana
Azrail hep peşimden koşuyor sanki düşman bana
Bunca dert arasında nasıl güldüm anlayamadım
Hem koş peşinden hem de vefasız kadrini bilmesin
Hem ağla dizlerinde hem gözyaşlarını silmesin
Vefasıza söz söylemeden Rabbim canım ‘almasın
Bunca dert arasında nasıl güldüm anlayamadım
Şikayetçiyim Rabbim senin şu vefasız kulundan
Derbeder etti şu yüreğimi çıkardı yolundan
Onun adı Leyla dır hiç farkım kalmadı mecnundan
Bunca dert arasında nasıl güldüm anlayamadım
Kayıt Tarihi : 2.4.2007 11:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

yine de gülünmüşse anlamayı değil şükretmeyi bilmeli derim...
tebriklerimi bırakıyorum saygıyla..
Ayşe.
TÜM YORUMLAR (1)