Nasıl Gittin Şiiri - Mustafa Er 3

Yine yakaladın beni kahrolası
Bu benden kaçıncı kaçışım
Kaç beden kurban ETTİN bana?

Kaç defa daha şirke düşeceğim gözlerinde
Izdırabın koynu mu benim hazzım yoksa

İman bile senin gibi gitmez ruhtan
Aşk kokan gözlerinden duymasam, inanmazdım sözlerine

Neden götürdün beni, kurban oldun aşka
Göğsümden sarkan et parçaları, kalbim, yok

Dudaklarından çıkınca ayrılık,
İçimdeki organlar yer değiştirdi o anda
Hala dönüyorum ağlak ağlak merkezimde sen, düşemiyorum düşemiyorum

Kulaklarım duymuyor, dilim işlevsiz
En güzel işlevi senin üzerindeydi

Giderken beni neden götürdün,
Acım kurumuyor

Cennetteyken şaraba neler ekip yeşerirdik
Sensiz yeşil anlamsız tablolar romanssız

Verdiklerin adn'ın hediyeleri
Gerçek güven sevgi aşk yalınayak çorapsız
Hem de 1 dönüm zamanda

Pan'a bırakırdım tanımadığımda seni,
Bir gece nasıl bakıştık da bulduk bizi

Gözlerinden gördüm kalbini, yalan değildi hiçbiri
İçine AŞK kaçmıştı senin harıl harıl

Gözlerinden sıçradı bana aşkın alevi
Manasını çözmüştüm en büyük şirkti

Yoktu ki bir daha bu cana aşk,
Bu can görmüştü ruhunu aşka düşmezdi geri

Yaratan çok sevdi bu gözlerden görmeyi
Izdırabını siktiğim aşkını yaşadı geri..

'Şimdi sen benim misin?' dediğinde
Dememeliydim seninim,

Sesinle sakalım dans ederken
Bacakların titremeseydi erkenden

Hayallerimi süsleyen cadıydın sen
Hayallerini süsleyen majisyendim ben

Bir ömürde bulduğum kendimi kaybettim leylam
Düşemiyorum leylam gözyaşlarım gibi düşemiyorum .

Nasıl bıraktın bu buz dağını çölün ortasında erimeye
Nasıl bıraktın fedakarlıkların da mı engel olamadı

Düşsün atın boku seyrek
Biz aynı yoldan tekrar geçerdik..

Hayallerimizle dönüyordu dünya
Yıktın, artık dönemiyor duramıyor da

Çarmıha gerseler kurşuna dizseler böyle acımazdı
Ne oldu bana nasıl yaşıyorum, yaşıyor muyum

Dumanda boğulup aşk yaşacaktık sahilde
Çadırdan çıkarken izleyemedim seni
Girerken dahi izleyemedim

Kafamızdaki galaksilerde beraber seyahat edecektik
Beraber her şeyi yapabiliriz demiştim
Her şeyi beraber yapacağız değil..

Kafanı öyle sevmiştim, gözlerini de, sesini de
Kedini de, en çok da sevişini

Nasıl bitirdin bizi
Mavi ay mı çarptı bize
Yoksa balıkdaki merkür mü

Felekler yazdı bizi, bir aşk hikayesi
Eriyen dondurmanın külahtan akması gibi
Damlıyor üzerime hüzün

Senden kalan
Geriye obsesif duygular
Delirirum zihin
Tüttürülmüş ruh

Sen yoksun.

Belki de
Hiç var olmadın, bir gözyaşımdın
Bense seni bulurken delirmiş bir derviş.

İnanmazdım sevgiye, gözlerinde görene kadar
Düşmezdim tekrar aşka, aşağıda vahdeti bulana kadar

Gerekmiş her boyutta biri görmek
Sahashrara'da ışık olmak da yetmezmiş
Feleklerin çizgisinden kaçmaya.

Koca döngüde kaybolan yaratıcı
Satürnden kaçış yok, korkusuz olana dek

Bak nasıl yaşadın en büyük korkunu,
Çığır öğretileri kendinden kendine

Aldattım ben" kendimi" kendimle"
Sevdiceğim gidince yandım, kaldım kendimle

Kendimi" sevdim"
Kendime aşık olup yine yandım

Ben" kaldı sadece, kucağıma geldim.

Doğmadan önce unuttuk,
Her kavuşmada hatırlayıp
Yine kendimize unutturduk

Döndük sayılarda ıslah olduk
Kuyruğunu ısıran ourophoros olduk

Bir şayan ki bitmiyor, aynaya bakıp cezbe dolduk
Taştık boşalttık kıvrak bedenlere mütmain olduk
Sisteme hayran olduk

Ölüp dirildik de sistemin kendisi olduk..