İsmin bile çıkmıyor dudaklarımdan haftalar oldu,
Gözlerindeki gülüş gözlerime dokunmaz oldu,
Sesini duyabildim mi nefesinin ucunda,
Adımlarım seninkinden ayrı atar oldu.
Sarılmak ne güzelmiş kokun sinerken koynuma,
Gözlerini kapatıp rüyalara daldığında.
Özledim yanında olmayı yanındayken susmayı,
Gözlerine bir bakıp, içinden hiç çıkmamayı.
Ne hayaller diktim buraya bir bilsen,
Boğazı, kuşu hepsi hazır seni beklerken.
Gel bir adım koy benimkinin yanına,
Gerisini boşver hayat bizi sürüklerken.
Nasıl dokunurum tekrar ellerine,
Nasıl hisseder sıcaklığını tekrar gözlerim.
Elimden gelen ne olur bilmem ama,
Eline gelen belki olur bir teselli yüreğine...
29/11/2005 14:25
Ufuk ÇobanKayıt Tarihi : 29.11.2005 14:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!