Toz toz olmuş yüreklerin korkusu,
Gözlerimde acıların buğusu,
Gönüllere dönmüş onun namlusu,
Nankörlük bu vicdana nasıl dayandı.
Her yerde bir ağlayan görür yanarım,
İçim sızlar durmaz bende kanarım,
Sitemleri bilmem kaç kez yollarım,
Vefasızlık bu vicdana nasıl dayandı.
Bir yanda gençliği heba olanlar,
Bir yanda ağlayıp sızlayanlar,
Bir yanda yüreği kırık olanlar,
Sözler bu vicdana nasıl dayandı.
Yanmış yürekleri köz gibi olmuş,
Dilleri konuşmaz lal gibi olmuş,
Gözleri görmez kör gibi olmuş
Giden bu vicdana nasıl dayandı.
Ölüm gelip alsa unutmam diyorlar,
Ellerin olsa da kanmam diyorlar,
Bir gün çıksa gelse kırmam diyorlar,
Kader bu vicdana nasıl dayandı.
Kayıt Tarihi : 10.3.2005 23:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!