Nasıl da Ceset Kokar Elleri İnsanlığın

Çocukların payından yaşıyoruz neşeleri.
Acılara seyirciyiz,
Ölüme övgüler diziyoruz.
Ondandır anlımızda kan lekesi.
Ondandır; her sevişmeye durduğumuzda
ağlaması kundaktaki bebeğin.
Ondandır; yediğimiz ekmekteki kan tadı...
Ondandır; sevgiliye her sarıldığımızda solması elma tenin
ve kokusuz durması yar koynunda memelerin
Ondandır nidalarımıza kayıtsızlığı
suyun,
şarabın,
sevginin,
aşkın...
Yitip gidiyoruz orta yerinde hayat dediğimiz bu mezarlığın .
Kaldır başını ve bak!
Nasıl da ceset kokuyor elleri insanlığın