Nasıl da...
Herkes insan gözüyle bakıyor.
Aynada akseden ben miyim acaba?
Yüzüme bakıp,bakıp duranlar;
Bendeki yangını neden farketmiyor?
Sahteyi karşımda tutan aynalr;
Yeter alemi avuttuğunuz,
Ruhumda var olan azgın dalgalar;
Karaya zehrini kusup duruyor.
Sizler ki günahıma ortak oldunuz;
Çirkin yüzüme perde tuttunuz.
Gördüm...
Gördüm kudret aynasında
Her zerremle kendimi.
Bir ben vardı benden içeru
Aynalar zahire vakıf olsa da;
Batını yalnızca Allah biliyor.
Kayıt Tarihi : 23.4.2007 18:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsan tarihte her zaman gerçek yüzünü gizlemiştir. Aynada aksedenin gerçek çehre olmadığını bir kez daha hatırlatmak için bu şiiri yazdım. Rabbim cümlemizi böylesi insanların şerrinden korusun. AMİN...
![Hulusi Boz](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/23/nasil-da-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!