Gücünü siyasetten alanlar iş biliyor,
Rakibin ayağını kaydırıp çöküyorlar.
Muhalif olanları saptayıp diş biliyor,
Yemek için bahane uydurup çöküyorlar.
Güçlerini gösterip akıllıyla, deliyle,
Halka şirin görünüp şeyhle, şıhla, veliyle;
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Sayın Mustafa Bay, katkınız ve değerlendirmeniz için teşekkür eder, esenlik dilerim.
"Çökme!"
Dilimize bu da girdi ya
Biz "çökme" deyince diz kırma"
Zeybek oynama
Bir büyüğün önünde "edebince oturma" anlardık,
Meğer "çullanmak" imiş
Manası, şekli, şemali değişmiş!
Ne günlere kaldık ya Rab!
"Çöküyoruz" durmadan,
Depremlerle, yangınlarla
Durduk yere!
Tebrikler Nevzat Bey...
Sayın Mustafa Bay, katkınız ve değerlendirmeniz için teşekkür eder, esenlik dilerim.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta