Nasıl Bitecek Şiiri - Ahmet Öztek

nasıl geçecek bunca günler
bilemiyorum
yalnızlığın denizine terkedilmiş dalgalar gibiyim
coşuyorum kendi kendime
nasıl dineceğim bilemiyorum

saniyeler yıl gibi her dakika bir ömre bedel
içimde hep çaresizlik beni benden alıp götürüyor
sanki önümde bir engel tanımayan sel
bu hasretlik beni bitiriyor
sayıyorum ömrüme yüklenen çileli günleri
yolcu ediyorum yüzümde solan gülücükleri
alnım kırış kırış
saçlarım da ağarıyor bir yandan
ne laftan anlamaz insanlarla doluyor çehrem
seni bekleyemiyorum o kovduğun kapından
terk ediyorum senle gelen tüm güzellikleri
çekiyorum ömrüme yüklediğin günleri

sana aldanacak sana yanacak
bir kalbim vardı eskiden.
Sana ağlayacak bir gözüm vardı
Bir gönlüm vardı sevginden.
Hepsi hayal oldu.
Artık canım kime kanacak
Bu ömrüm son kez derdinle yıkanacak
Sana inanacak
Neyim kaldı ki gel de şu halime bak
Yalnızlığa terkedilmiş dağlar gibiyim.
Nasıl bitecek bu çilem bilemiyorum.

Engebe Şiirleri 8 Ocak 2000