Nasıl bir yer İstabul'um

Gençlik gözüyle geldim sana.
Seni yaşamadığımı farkettim.
Denizinde yüzemedim, kaçırdım galiba.
Toy duygumla seni anlayamadım İstanbulum.

Yedi tepeli şehrim benim.
Seni gezip göremedim daha.
Boğazında oturup bir yemek yiyemedim.
Göğsümü gere gere şehrim diyemedim İstanbulum.

Seni bir şiirimde anlattım biliyormusun?
Seni canavar gibi gördüm bilmeden.
Oysa seni bu hale düşürünler utansın.
Seninle bir dertleşemedim İstanbulum.

Seninle yaşamak hem kolay hem zor.
Köyümdeki yıldızlara bakarak hayal kuruyor.
Toprağında doyasıya özgürce koşuyordum.
Ama burda özgürlük yok, hayal yok İstanbulum.

Gözlerim yavaşlamaya başladı biliyormusun?
Seni göremem diye korkum.
Seni tanısam hafızama kazıycam.
Seni tanımamak, seni yaşamamak acı İstanbulum.

Çocukluğumdaki rüzgarlar ılık ılık eserdi çocuk duyguma.
Sanki sende bulamadım beton binalar engelledi.
Yıldızları gökdelenlerden göremedim biliyormusun?
Benim için yaşamak zor aysız, yıldızsız, sensiz İstanbulum...