Ben hakkını verenler gibi sevenlerdenim
Saygıdan sevgi doğar, onu bilenlerdenim
Yeter ki gönül kırmak, aramızda olmasın
Gerçek dostu unutmam, asla merak etmesin.
Kırdıysak öğrenelim, biz gönül almasını
Yarınlara güvenle, bilelim bakmasını
Daha sonra alalım, dostluk mazbatasını
Herkes tekrar etmesin, yeniden hatasını.
Bu mazbata en büyük, sevginin ödülüdür
En kıymetli en kadim, bir dostluğun özüdür
Ben sevmişsem vazgeçmem, yeter ki o da sevsin
Kalan ömrün her günü, sevenlerin günüdür.
Bırakalım ne dedik, dün ve önceki günler
Yarına çıkar mıyız, şimdi ona bakalım
Benimle varsan söyle, İstanbul’u gezmeye
Yalnız gezmemiz için, çok paramız yok bizim?
Kayıt Tarihi : 30.8.2019 20:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Not: Paraya önem veren sevgiler er geç biter Biz zaten paramızı, ekmek için saklarız.
