Nasıl Bir Sevgi... Şiiri - Yorgun Savasci

Yorgun Savasci
1

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Nasıl Bir Sevgi...

Sana düş getirecektim CANE...

Ahir zamanın okyanus mavisinden

Kirli paslı bir elveda olmayacaktı hani

Hani tükenmişliğini yüreğimde arayacaktın

Ne sular öpecekti göğü

Ne mavisi düşecekti sulara göğün

Sen benim için

Yalınayak bir özlemdin kaldırım taşlarında

Geceyi bunun için seviyordum

Çünkü yitiktin bana biraz

Birazcık suskun

Bana mezar olacaktı günbatımı akşamlar

Sana şehir tükenecekti CANE...

Bu sitem bu öfke sana CANE

Gözlerinsiz olamıyorsam suç benim değil

Ne kadar yakınsan bana en uzak olduğun yerde

Ki yüreğimde bir mabet gözlerin

Gözlerinsiz olamıyorsam suç benim değil

Görmemeliydim

Seni hiç sevmemeliydim

Çiseleyen yağmurda bir tufan kopar sensiz

Sensiz olan her düşte bir figan kopar

Şimdi gözlerine alışan gözlerim yorgun

Şimdi bakışlarımda yeşil bir bahar yorgun

Ben yüreğimde saklarım aşkı

Ne masallarda ararım

Nede hayal kurarım

Bir başkası sen olamaz bende

Çünkü sen başkası değilsin

Ben seni kıskandım ilk defa

İlk seni sevdim

İlk defa inat ettim kendime

Hatta inada bile inat ettim CANE...

Hem de ilk defa

Bu yağmur ıslatmaz beni

Bu gece avutmaz beni

Kaldırımlar kovamaz

Caddeler uyutmaz beni

Senin gözlerinde doğarken yıldız

Senin gözlerinde canlanırken gece

Ve bakışlarım ararken seni

Seni CANE

Ölümü sevdiğim kadar seviyorum

Ben yeşili gözlerinde aradım

Ebem kuşağına inat

İlkbahardan kalma güller topladım sana

Hep ihtimal verdim

Çünkü

Dar düşmüştü uykuma boynu bükük bir sevda

Yokluğundaydı bunlar

Bu olanlar

Hep yokluğundaydı CANE

Bak işte geçmiyor zaman

Ne uykum geliyor ne yoruluyorum

Sen varsın bir parça

Kendimden bile kıskandığım gözlerin var

Söyle nasıl uyurum

Nasıl olurum sensiz

Söyle CANE

Darağacında idama mahkum biri miyim ben

Yoksa gözlerinin piri miyim ben

Ben paramparça

Sen bende bütün

Benim zümrüt yeşili ağaçlarım olmalı

Okyanuslar denizler diz çökmeli önünde

Yalnız benim olmalı ab-ı hayat ne varsa

Depremler dolu dizgin beynimde dolaşmalı

Benim olmalı dağlar

Seni bana anlatan her şey

Kaybettiğimde sana ulaşabilmen için

Kaybettiğimde seni yeniden bulmam için

Her şey benim olmalı


Ben gurbeti sende yaşadım

Özlemleri özlemeyi sende farkına vardım

Yaşamayı anladım

Ölmeden ölüme gebe kaldım CANE

Papatyayı özledim ilk defa kar ortasında

Masum olduğu için

Birazcık sen vardın onda

birazcık kar tanesi

Ve ellerin vardı

Saftı temizdi

Yaslıyım yalnızım bir dağ lalesi kadar

Kelepçelenmiş ruhum senden yana CANE

Ne kadar anlatsam o kadar anlamazsın

Ve ne kadar yalvarsam inanmazsın

Seni neden mukaddes sevdiğime CANE

Bir dua bir dua dökülüyor elimden

Mateme vermiyorum yinede şu gönlümü

Issız gecelerin inan bıktım elinden

Gözlerinde özlüyorum ölümü

Bir CANE vardı demeyeceğim

Senden başka kimseyi sevmeyeceğim

Sana yıldız getireceğim

Kuşların kanadında

Sen yıldızların katili olacaksın

Ben senin yerine idama mahkum

Ben arayacağım yıldızların suçunu

Ölümün saçını ben tarayacağım

Sana nasıl ulaşmalı ellerim

Nasıl haykırmalıyım ki beni duyasın

Yüreğimin duvarlarına çarpıp duran

Gizli kalmış ne varsa yüzüne vurmalıyım

Sana bendeki seni anlatmalıyım

Sana seni senin bile tanımadığın kadar

Sana seni bence anlatmalıyım

İlk defa senin kadar seviyorum bir başkasını

ilk defa başkası için ağlıyorum

Bu kadar tedirgin değildim

Bu kadar ürkek hissetmemiştim kendimi

Kimse otağını kurmamıştı düşlerime

Ve kimseyi senden başka senin kadar sevmemiştim

Senin kadar CANE

Yalan neresinde seni sevmenin

Basitlik neresinde

Ölümüne sevmeye başladım

Ölümüne ölmeyi özlemeye başladım

Ölümü özlemeye CANE

Ölümü özlemeye

Her adımda karşıma dikilen zavallı hayal

Benim muhtaçlığımı anlatır mısın ona

Düşlerine girip fısıldar mısın

Gidiyorum işte

Islak gözlerinde güneşini yitirmiş bir hayal gibi

Bir olmak için senle

Birde olmamak için sensiz

Manevi bir güç

Manevi bir göç

Manevi bir öç bu benimki

Katiliyim her şeyin

Aslında kendimin

Sensizliğin CANE

Katiliyim bu şehrin

Bu caddelerin mekansız katili

Evet CANE

Sen Leyla'nın son neslisin

Ben mecnunun varisiyim

Şimdi bir iklim-i aşktayım

Bir diyar-ı mecnunda

Gözlerim gönlünün sesine aç

Gözlerim gözünün rengine muhtaç.

Yorgun Savasci
Kayıt Tarihi : 31.12.2008 13:01:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
ÖNCEKİ ŞİİR
SONRAKİ ŞİİR
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Yorgun Savasci