Nasıl Bir Kaçışsa Şiiri - Necdet Arslan

okluğun kumru boşluklarını anımsatır
suskunluklarla yer değiştirir gölgeler
bizden bağımsız bir akşamın içine gömülürüz

şimdi aramızda ne şarkılar ne resimler
ne de kahve fincanları var

ateşböceklerinin,
tam da dolunayın düştüğü saatlerde korkup kaçmaları
bahçelerinden olacak şey değil

ya bizim kaçışlarımızı nasıl yorumlamalı

‘’ yalnızlık büyük bir ışıktan düşünce gibi’’
diyen Jimenez’i anımsıyorum şu anda
sonra ‘’Karanlık benim güneşimdir’’ dediğini
duyar gibi olduğum Camus’ye öykünüyorum

Kalmak istiyorum şu anda isyanların orta yerinde
ellerim kanat olmasa bile bedenime
yanmak istiyorum

ah bu kısrak kişnemeleri
ah bu kırbaç şakırtıları
kendi bildiği yönlerden saparak
beni dörtnala ütopyalara taşıyan ah bu nallar

kimden kaçsam hepsi senleşiyor sevgili
şimdi kendimi nereye taşısam
ve hangi ateşlere dalsam
senin için bile bile yutuyorum bu alevleri