Nasıl bir günden kalmışım böyle?
Her yanım darma dağınık
Her yanım salkım saçak...
Bir cümle sarmış dilimi
Ve o bir cümle yakıyor içimi.
Oluk oluk akarken içimde yaşam
Ben hala hayatın ötesindeyim.
Nasıl bir günden kalmışım böyle
İçtikçe ayılıyor gözlerim,
İçtikçe kaçıyor uykularım.
Ve içtikçe akıllanıyorum.
- İnsan, nefes aldıkça boğulur mu?
Delirmek böyle bir şey belki
Her gün ölememekten yoruluyorum.
Nasıl bir günden kalmışım böyle
40 yıllık bir ezber gibi.
İnsanlar!
Gülmek isterken ağlatanlar
Ağlatırken sessiz kalanlar
Kırdıkları yüreğe dokunmayanlar
Vicdansızlar,
Yani Allahsızlar...
Nasıl bir geceden kalmışım böyle
Düşünürken gülümsüyorum
Duvarlara
Tavanlara
Ve soğuk odaya
Ulan!
Sadece, başka bir halt yiyemediğimiz için sevdik
Yoksa bu hayata yenilmezdik...
15 Mart 2017
Naciye BildimKayıt Tarihi : 20.2.2019 03:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Naciye Bildim](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/20/nasil-bir-gunden-kaldim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!