Nasıl Bir Güç Şiiri - Yaralı Gönül

Ürkek bir kuş gibi çırpınıp duruyorum,
Bu kadar zormu yürek parem kabullenmek,
Ayrı geçen, yalnız geçen onca zaman,
Anlatamadı mı sana çektiklerimi,çektiklerimizi,
Nasıl bir güç tutyor ki seni?
Onca yaşanmışlığın hiç değeri yoktu diyemezsin,
Benden aldığın yaşamın bedelini ödeyemezsin,
Sana verdiklerimi kaleme dökemezsin,
Emek emek sevgimizi inkar edemezsin,
Nasıl bir hesap tutuyor ki seni?
Ben; aklın yolu birdir diye öğrendim,
‘’doğrusu yaptığındır’’ derken bana,
Yol verirken sessiz çığlıklarla gidişime,
‘’ben hep arkandayım,bırakmam ‘’ derken,
Nasıl bir plan tutuyor ki seni?
Hep ayrılıklar bitirir ya da güçlendirir sevgileri,
Arkamdan sessiz kalırken gidişime,ümitlendim belki,
Anlar beni yol arkadaşım,bırakmaz dedim ellerimi,
Zaman değirmeni öğütüyor tek tek umutlarımı,
Nasıl bir oyun tutyor ki seni?
Gönül parem, yol arkadaşım demişim,
Ben bu emeğe ömür vermişim,
İki eşsiz fidan dikmişim,
Anlatamadığım,anlayamayan bir sen kalmışsın,
Nasıl bir öfke tutyor ki seni?
Yoruldum yoldaşım,tükenmekteyim gün be gün,
Yalnızlığın korkusu,unutulmuşluğun acısına karışıyor,
Korkuyorum hem kendim,hem senin için,
Gelecek günlerin karamsarlığı, yitikliği için,
Nasıl bir cesaret tutyor ki seni?
Hep hesaplayarak yaşadık seninle,
Kimi zaman işe yaradı kimi zaman yaramadı,
Kah güldük kah ağladık ama paylaştık birlikte,
Uzatsana ellerini hesapsızca bundan sonra,
Nasıl bir engel tutuyor ki seni?
Eğer çalarsan bir gün kapımı,uzatırsan ellerini,
Güvendir senden tek dileğim,sahiplenmendir,
Yorgunum gönül sızım, çok kırgınım,
Birlikte yaşamak umudum, dileğimdir,
Bana seni yasaklayanım yok ki…..