Nasıl Bir Duygu Şiiri - Enver Ünver

Ne figanlar duydum, yapraklar dökülürken,
At azına gem olmak gibi, hazana karşı durmak,
Bir sevgi doğacak diye, hasret giderken,
Hicrandan akla gelmez, hasret gömleğini yıkamak,

Ben bir yaprağın düşmesine kandım derken,,
Gördüm ki, alın yazımı iki hecede okumak,,
Bir yanımda azı dişli fücura karşı giderken,
Bir yanda, düzlüklere varmaya yokuşları çıkmak,

Nasıl bir benliğim varki, olmayana takıldı, o gülerken,
Nasıl bir duygu Rabbim, sanki ihtirama durmak,
Onu görünce bir Turi Sina diye irkilirken,
Aşkın közü el yakmıyor,marifet ise karanfilde dalı tutmak,

Çarmıh günü, duyulan feryad ile dünya dürülürken,
Son defa ne saadet ki, şehadeti bağırmak,
Bu dünya dediğin, karınca gibi kemirgen,
Ben o fersahı adımladım, gerisini tevekküle bırakmak,

Lütfi ihsanın dağlarında, kayaları omuzlarken,
Yoruldum diye bir sedir gölgesine oturmak,
Bunca yasak elma yediğimi gizlerken,
Söyle, hakkınmıydı sedir gölgesine bedeni yatırmak,

Bir lokma hakkım için, dünya günlerini görüp izlerken,
Tüluatmı seyrettim ben dünyada ki,, buna bir cevap aramak
İkbalim yüzünden nasıl cevap vereyim, sinem sızlarken?
Ne kadar zor oluyor, önce bulup ta, sonra yitirmek,

Enver Ünver