Nasıl bir dünya;
yaşarken özlem,
geçmişe özlem...
Yaşarken sığamadığımız “an”lar,
sonradan sığınmaya çalıştığımız.
Var iken,
birlikte olduklarımızla,
ve sonrasında,
daha sonrasında...
Ve...
Ve kalanlarımızla,
kaldıklarımızla.
“An”lar,
“anılar”...
Geçmiş,
ve özlem,
vazgeçemediklerimizle...
15 Nisan 2019 İstanbul
Mustafa Erdal GüzeldemirKayıt Tarihi : 20.11.2020 00:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!