Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
güzel , iki sözcük üzerine kurgulanmış bir örgü. bu yün ve mil ilişkisine benziyor bence.hangisi bitiriyor dersin ? şiire gelince : yine psikolojik bir yakalamaca mevcut. ama şiirsel mi ? sana sormak isterim...
Değiştiremiyoruz, değiştiremiyeceğiz ve değişmeyecekler..Her biri farklı maskelerle ve farklı rollerle karşımızda yer alacak...Perdenin her açılışı bir yeni kapı gibi görünse de , acılara acılan kapının aralığı olduğunu anlaşılacak VE..perde kapanınca tüm çıplaklığıyla gerçekler ortaya dökülecek...
Çaresizlik diz boyu...Kim sebebse kızdım!Baktım sayfaya,şiire...İnsanları ne desek değiştiremiyoruz.Saygılar...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta