Nasıl Beklersin? Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Havasız yaşayabilir misin,
Susuz, uykusuz, ekmeksiz yaşayabilir misin,
Üstünde şu bulutlar,
Altında şu çayırlar, çimenler,
Bu dağlar, tepeler, bu ağaçlar, kuşlar,
Bu güneş, bu mehtap,
Bu deniz, bu yağmurlar,
Bu şarkılar, türküler,
Bu öyküler, masallar olmasa; yaşayabilir misin?
Bana bunlar kadar gerekli, bunlar kadar güzelsin,
Sensiz yaşamamı
Nasıl beklersin?

Havasız kalınca seni solumak isterim
Bir çam ormanının havası gibi.
Seni içmek isterim su yerine,
Kitap yerine seni okumak,
Uyku yerine seni uyumak,
Seni sevmek, sana dokunmak
Ve sabahları körpe bir bahar güneşi gibi
Seninle uyanmak.

Ellerim var sana dokunamıyorum,
Okşayamıyorum saçının tellerini,
Elini tutamıyorum,
Gözlerim var, sesini duyamıyorum,
Şaşmamak elde değil;
Güya ben
Yaşıyorum.

(TANRI ÖNCE BENİ YARATTI isimli Serbest Şiirler 'inden > 77-78/100)