Nasil başlar? Şiiri - Erdem Polat

Olur da gün gelir hüzünlenirsin birşeye
Umudun gölgesi bile çok uzaktadır yüreğinde

...aniden o çıkar karşına
Tanıdık sıcak bir gülümsemeyle
Herşey uçar gider o an aklından
Unutursun onca olan şeyi
Bir tek onu duyarsın; konuşmasa bile

Bazı akşamlar olur yazmak istersin
O da bilsin dersin bütün hislerimi
Oturursun bi kaç saniye
Koca koca satırlar biriktirirsin kaleminin ucunda
Okursun,anlarsın sevgini ona anlatamazsın o an

Anlatma zamanı gelir
Yalnız oturuyordur karşında bir yerde
Dizlerin titrer,ellerin terler,konuşamazsın
Yanına yaklaşırsın usulca
Gözlerine bakarsın o ta derinden baktığı sana
Hafifçe gülümser, anlamış gibi
Yanına oturursun izinsiz ama vereceğini bilerek
Aslında o da şaşırmıştır o an olmasına, etrafına bakar
Aniden lafa dalarsın heyecanla
Kelimeler tek tek çıkar ağzından, sanki zorla oluyormuş gibi
'Ben' dersin, 'evet' der
'Seni'...
Işte tam o an çirkin arkadaşlarından biri çıkagelir
Herşey altüst
Dünya başına yıkılmış, sözler boğazına düğümlenmiştir
Gülersin,güler...
Ona kaş göz yapar gitsin diye
Hemen de gönderir
Ve utanmadan sorar sana:
'Bir şey diyodun yarım kaldı neydi? '
Bu sefer yapılması gereken şey bellidir artık
Ellerini tutarsın yavaşça,'seviyorum' dersin
o da ellerini sıkar gülümser 'ben de' der 'seviyorum'
Bütün heyecanın, titremen, korkun geçmiştir, rahatlarsın...
Aşk böyledir....
Sadece onunla böyledir....