Nasıl Başardın - Bilmiyorum

Yüreğimdeki güle konmuş bir bülbül gibisn,soluk bile almaya korkuyorum
uçar gidersin diye.
Gül yüreğime muhtaç, sen güle muhtaçsın
ve ben sana muhtacım.
Kuzunun süte,
kurdun ete,
pervanenin ışığa,
gecenin aya muhtaç olduğu gibi sana muhtacım,
seninle doğmuş sanki anam-babam, sevdaya olan
inancım.

Sensiz değeri mi var toprağın, gülün, kuşun?
Değeri mi var kara gecenin, beyaz gündüzün,
güneşin, denizin, ormanın,
yıldızların, ayın, samanyollarının?
Ben evreni
arasında buluyorum
kollarının.

Ben sende seviyorum boz-bulanık bahar sellerini,
kayıp kayıp giden yıldızları geceleyin gökyüzünde,
ayın önünden geçen haşarı bulutları,
ağlamayı, gülmeyi,
dolaşmayı ıssız masallarda el ele verip
ve yorulunca yanında uyumayı
sana
güvenip.

Nasıl başardın bilmiyorum anam-babam,
beni sana bağlamayı?
Gayya Kuyuları ‘na düşürürcesine sevdana düşürmeyi,
bağlamayı paslı zincirlerle ellerimi, ayaklarımı,
gözlerimi kör, kulaklarımı sağır etmeyi?
Nasıl başardın bilmiyorum anam-babam
Mecnun ‘lara
benzetmeyi?

(ZAMANIN BİR DAR VAKTİ isimli Serbest Şiirler 'inden > 93-94/100)