Nasıl Anlatsaydım Şiiri - Sami Akman

Senden kalanları nasıl anlatsaydım
Ağrısız, sancısız geçmeyen gecelerde mi?
Penceremde güneşin doğuşunu seyrederken mi?
Nasıl anlatsaydım seni, senden kalanlara…
Güneşin doğuşuyla başlayan yeni nefes gibi sevdayı mı?
Her saniye yüreğimde çırpınan adını mı?
Kulaklarımda sürekli çınlayan sesini mi?
Gözlerimden gitmeyen gözlerini mi?
Nasıl anlatsaydım, senden kalanlara seni…
Bir ihanetin içinde oluşundan mı başlasaydım
Olup bitenleri gizleyip, pervasızca gülüşünden mi?
Limandan kalkan geminin sessizce gidişi miydi sevda sözlerin
Seni sana nasıl anlatsaydım kalanlardan…
Her gece aklıma geliyor o yüzün
Soğuk kış günlerinde penceremin buğusunda ki resmin
Sessizce ağlatır gece olunca dört duvarımda
Kimse görmez gözyaşlarımı, karanlık gizliyor kimseler bilmiyor
Nasıl anlatsaydım seni, senden kalanlara…
Yağan yağmur tanesiyim akar giderim sana gelemem
Sırtımdan vurdun beni ihanetine dua edemem
Adını Kahpe koydum geriye dönüp sevdiğim diyemem
Nasıl anlatsaydım seni, senden kalanlara…
Yar yar olup sevseydin en derinden, yürekten
Bir yara açtın bende kapanmaz mezara kadar
İçinin yangınına aldırmadan bir pula satılmışlığın
Beklemeyi öğrenecek gözlerin paslı bir cam gibi
O zaman anlayacaksın seninle sen arasında ki yalnızlığı…
Nasıl beddua aldığını anlatacaksın senden kalanlara
İçi boş saksılar gibi mezar taşlarının başında ağlayacaksın
İşte o zaman anlayacaksın seni sana anlatmayı
Seninle sen arasındaki yalnızlığı…
®©