Nasıl anlatsam seni Şiiri - Alptekin Kılıç

Söylesene sevdiğim;sendeki ben neyim.
bir ırmak,bir deniz,köklerini saldığın bir çiçek,
belki toprağım sana can verecek.
yeni bir baharın kokusu
gül yapraklarını yeniden
yeşertecek.
yada yeni bir başlangıç
sevmek için...
senin sevdiğim yanın;
duygusunu sevdiğim kadın!
sevmediğim yanın henüz
görmediğim yanın.
şimdi söyle bana;sendeki ben
neyim?
yorgun bir bakış,
solgun bir yaprak,
bir hüzün,,
aynalarda görünmeyen bir gülüş,
yada geçmişe veda etmiş
bir ihtiyar...
gecesini yanlızlık saran
akvaryumdaki bir balık.
yanlız başına kocaman sularda
kum tanelerinde yiten
bir yosun...
...
yokluğun gönlüme katar katar
özlemini getirirken,
sen istasyon misali sevdiğim..
saçları suyun dalgası...
kıvrıla kıvrıla akıp sularıma düşen
bir nehir saçların,bir akarsu...
belki de toprağımda bir çiçektin
toprağa hasret.
bir anneydin eksik anne kokumda.
şimdilerde kalbim bir saatin
yelkovan misali,bilmiyorum
hangi zamanda.
sen sevdiğim,duygularımın esiri
olduğu bir zamanda geldin,
sevda diyarıma.
oturduğun yer içimin tam orta yeridir.
ahh! sen aşkmı sanarsın yaşadığını?
bir gülmüdür bülbülü çileye düşüren,
yada,yusuf'un atılmasımıdır
derin kuyulara.
yakub'un yanmasımı şırıl şırıl akan
bir ırmağın altında.
su'mu sanırsın yürek yangınını
söndüren?
sen yangınmı sanarsın içimdeki koru?
bir çocuk ağlar içinde sevdiğim,
bir çocuk! bir çocuk'ki;
elleri cennetim bir çocuk'ki
gözleri ışığım..
.....
sen yaşlı bir ağaç dalında yemyeşil,
bir yapraksın sevda diyarımda.
bense baharın bitmesini istemeyen,
koca bir çınar.
şimdi söyle bana sevdiğim;
camdan bardakmı sarsın küçük yüreğini,
yoksa bir saksımı alsın saklasın,
derinliklerinde seni?
toprağımın derinliklerini açasım
var köklerine.
köklerin öyle ince öyle kırılgan,
köklerin toprağıma bir hayat,
yeni baharlara taşıyan bir heyecan...
işte böyle sevdiğim...
soğuk bir mevsim arası,saksımda
kuruyan toprağıma değdirdin köklerini.
gün be gün içtiği her damla sevdamla,
can buldu filizlendi çiçeklerin.
seninle can buldu toprağım.
....
işte böyle sevdiğim..
sen geldin kuruyan toprağıma
değdirdin köklerini.
indikçe damla damla can buldu,
filizlendi çiçeklerin,sen indikçe derinlere
titredi yüreğim ellerim.
sen her baharım,sen güneşim ay'ım,
sensizlik tek ayazım,
dallarına konup havalanan kuşlardan
sakınıyorum seni.
eteklerinde cıvıldayan seslerden,
açtığın tek yaprak dahi düşmesin
bir esintiden.
yüreğime umut taşıyan,büyüdükçe
toprağımı doyuran sevdalım,
aşığım,tek alışkanlığım sevdiğim...
bahar kokulu gelişinle toprağıma
indirdiğinde köklerini,
işte bende o zaman bitmez tükenmez,
bir bayram sevinci,
yüreğine dokundugum bir sevda şenliği.
sen bayram sabahlarım,
sen umut şarkılarım,
duygularımı astığım dizelerimde,
o duygusunu sevdiğim kadın,
sevdasına yandığım sevdalım...