Sen kim gönlüme ansızın basan
Bir sel oldun bu bedenden
Bir parça olduğun günden;
Ferah tomurcukları sayarken seni.
Hakikat sayfalardan, nakşedilmiş sözlerden...
Hangi cesaret ki sökülsün yürekten.
Sorulsa ki tek gerçek kalsın ebediyen:
Aşk varsa hüzün bağdaşır zaten!
Umutamadığın kişiye istediğini duy;
Neye yarasın ki nefret bile aşkla huy!
Bir sor: Geçiştirmek bu kadar mı kolay?
Gerçekten yaşayan bile tarif edemez.
Haa! Sen ki yaşadın, bildin.
Gel ki bize anlatıp tarif edesin.
Söze dökmek zorsa çizebilirsin
Ama nasıl göresin o varken gözlerinde?
Ne sen o ne o sen...
İkiniz bir yeni beden.
Aşk bu işte ebediyen;
Tarifsiz sizi çevrelemiş.
Anca böyle anlattık:
Bu hüzün dağına nasıl çarptık?
Gördük, bildik, yaşadık...
Sonra görünmeyeni de bırakmadık.
Dilerim ki herkesi sarsın
Ama zaten belli aşkla varsın.
Beynin zengin belki ama durabilir;
Kalbim zengin değilse durdurabilir!
(23.09.2014)
Mümine AltayKayıt Tarihi : 16.2.2017 02:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!