Her geçen gün bir bir başka günün değişen dünyamın değişmeyen tek mevsimi baharlarımımı süylesem düşen davetsizce gelen kar tanesine.
Avucuma topladığım taşlarla kucaklıyorum, onlarla geleceği. Aldığım her taş tanesine adını sen koyuyorum bir diyer yandanda bıraktıklarım var sesizce adını özlem adını hasret koyduğum.
Yanı başımda çocuk sesleri uzak çok uzakları çağlatıyorlar, bana. avucumun içindeki yüzümü kapatmışım bir daha seni gürmeyecek bir karanlıktayım....
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta