Nasıl Anlatsam Şiiri - Fatih Kolbay

Nasıl Anlatsam

Son nefes, ne kısa ve ne enfes
An içre an, patladı genişledi.
Seyyaremin son seyri ömrümü özetledi
Bast-ı zaman inledi.
Basar genleşti.
Sâliseler yutulurken karadeliklerde
Ayağım frendeydi.

Donmuştu atom madde molekül her şey donmuştu
Dört boyutluydu yaşanan
Eni konu bir çarpışmaydı
Kaderden kazaya herşeyi gördü şahitler
Sanki bir anın büyüyüp bin an olduğu andı
Üstümüze örtülen bulut oldu o yazgı.

Mütereddit ürkek tövbekar
Ene, enaniyeti birdenbire unuttu.
Anın derinliği vardı,
Alabildiğine genişliyordu.
Asırlar sığıyordu zerreye, gürültü vardı
Bir şey duyulmuyordu
Kulaklar sağırdı, göz ağlıyordu
Ayağım frendeydi, bize ne olmuştu.
Modern mitlerin sırmalı perdesi miydi
Kazalar olurken yırtılan

Ve yıllarca bir evcil yılan gibi
Koynumda beslediğim isyan,
Burnu havada, hodfuruş, sesi boğuk
Kömürden kara, ışıktan hızlı, buzdan soğuk,
Bir anda kayboldu gitti ufuktan.