Ben sadece gözyaşlarından oluşan bir bulutum
elimde olmayan
sebeplerden dolayı
kirpiklerim Akdeniz gözlerim Karataş
şöyle anlatayım
yokluğunda her gece ayyaş,
varlığın zaten yokluğun
seni o kadar çok özlüyorum
çok kelimesini aradaki mesafelerin göğsüne bastırıyorum
ben ki özlem ile hasret arasına sıkışmış bir kaya parcasıyım
hiç kimse konuşmuyor yalnızlığımı
o içimden geçenleri sadece yokluğun ve şakaklarım tanık
akıttığım gözyaşlarıma ise bulutlar şahit
vefasızlığını avuçlayıp
saçımı yıkadım hissettiğim saç diplerime kadar işleyen ellerinin kokusu
yutkundum
bu sahneyi defalarca kez tekrarlamıştım oysa
neyse canımın ağrısından olsa gerek boğazım düğüm düğüm
nasıl anlatıyorum bilmiyorum ama
seni hiç unutamıyorum
ne zaman başımı yastığıma dayasam
ellerinin sıcaklığını duyuyorum yanağımda
ki tenim hasret
ne zaman döneceğin günü hayal etsem
içimde havai fişekler patlıyor rengarenk
ki hiç göremediğim,
ne zaman gülüşlerini düşünsem
Akdeniz çiçeklerini açardı gözlerime
ki hiç koklayamadığım.
Nasıl anlatıyorum bilmiyorum
tek bildiğim şey var ki
oda senin canın hiç acımıyacak beni her hatırladığında...
Gönül Çalımlı
Gönül ÇalımlıKayıt Tarihi : 28.11.2012 13:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!