Kıskanırım sanma ağabey seni ablamdan
Sadece severim seni pek çok kimseden
Sen benim yanımdaydın evvela ezelden
Özledim eski günleri inan şimdiden
Mebdede sanmıştım bırakmaz beni
Şimdide nasılsa öyle evveli
Yanılmışım icmallersem kendimi
Meğer unutmuş beni cezri
Bundan naşi üzülürüm ağlarım
Bu esbapla yüreğimi daglarım
Bir adavet yoktur ablamla aramda
Ben derdimi nasıl anlatırım
Kayıt Tarihi : 28.7.2025 14:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaklaşık 10-12 yaşlarındaydım. Canım abim kendisine yuva kurmuştu, ben ise abimi özlemeye başlamıştım. Esasında benim abimdi hâla ama tabii ki daha farklıydı her şey. Ben de üzülüyordum, oturdum bu şiiri yazdım ama onun da ayrı bir olayı var; Baktım evde bir kağıt var üzerinde bazı bilmediğim kelimeler ve anlamları yazıyordu. Kağıt bu şiirde bahsedilen abime aitti. Abim de şiirle ilgilendiği için kendine böyle bir kağıt yapmıştı (onun da sayfada Kadir Altun profiliyle şiirleri mevcut AMA BENİM BU SAYFADA ŞİİRLERİM OLDUĞUNU BİLMİYOR UMARIM GÖRMEZ:)) Kağıttan baka baka uygun cümlelerde kullanmaya çalıştığım kelimelerle böyle bir şiir yapmıştım. Yaşım küçüktü gerçi şuan da çok çok büyük sayılmaz ama yine de iyi ilerlemişim:)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!