Hangi Hayal Anlatabilir Seni

Orhan Veli gibiyim bu akşam
İstanbul'un sesini dinliyorum.
Ve orada mutluluklar duyuyorum.
Ben onlara mecburum,
Attila İlhan gibi.
Ama ne bilsin sevenler,
Gurbetteki ahvalimi.
Şakaklarıma kar yağsa da
Çok şey bildiğimden değil;
Sıtkıcı olduğumdandır.
Onun gibi gülüp, ağladığımdandır.
Gün eksilmediği müddetçe penceremden
Kimsesiz yürümem sokaklarda ben
Ama bazen gurbet şairi oluyor insan
Örnek vereyim mi Kemalettin Kami'den.
Neredesin diye aramayacağım seni,
Kalbimdesin, özümdesin.
Vurgun olsa da feleğin yaptığı
13 yıldır sözümdesin.
Kaldırımlarda sensiz yürümek istemiyorum,
Ağır ağır seninle çıkmak istiyorum merdivenleri
Bazen sessiz bir gemi yanaşırsa limanımıza
Aldırma gönül!
O da seyrediyor sevenleri.

Akşamları gezelim tenha yerlerde
Herkesten uzak, yıldızlara yakın
Hayyam gibi olmayalım sakın!
Şaraptan, badeden uzak duralım.
Biz aşk sarhoşuyuz,
Ancak Fuzuli anlatır bizi
Onun Leylası Mecnunuyuz.
Aramıza girerse fitneler,
Sanma ki kahroluruz.
Yıldırım gibi, şimşek gibi
Bizi umutsuzluğa itenlerin,
Kabusu oluruz.
Otuz beş yaşa çok az kaldı sevdiceğim
Gençlik elden gidiyor.
Çekilmez bir adam olmak istemiyorum
Beni terk edersin biliyorum.
Ama şunu bil mağrur sözlüm:
Ben seni Nazım gibi, Necip gibi değil
Onların bile kuramadığı hayaller gibi seviyorum.