Nasıl Anlatayım Seni Şiiri - Vedat Telhan

‘Sen’ tutuklanmış dilimin 5 harfli alfabesi,
Kurak yüreğimin ilk yağmur tanesi,
Nasıl anlatayım bilmem ki şimdi seni yosun tutmuş geceye?
Penceremin buğusuna? saksımdaki karanfile nasıl anlatayım?
Kime sorsam deli sanır beni, kimse görmez ki bendeki seni,
Nasıl anlatayım dilime yapışmış 5 harfle, lugatlara sığmayan gözlerini?
Hasretinde demlenmiş bir bardak çayın sigaramla bölüştüğü hüznü kim anlar ki?
Kim anlar kendi içime sürgün olup sende infaz edilmenin çaresizliğini?
5 harfli şiirler yazıyorum şimdi, tüm alfabelere inat bir dille,
Dönüp dolaşıp kendi içime düşüyorum, ve düştüğüm her yer sen oluyorsun,
Her şiir ayrı bir sokak oluyor içimde, her sokağın çıkmazında duruyorsun,
Nasıl anlatayım ki seni bu şehre? bu şehir sen kokuyorsun,

‘Sen’ iğdamlık yüreğimin tek yasal kelimesi,
Onca tutsaklığın içinde, özgürlüğün tek ifadesi,
Nasıl anlatayım bilmem ki şimdi seni, adımın geçtiği tutanaklara?
Suçumun suçsuzluğuna, içime kurduğun darağaçlarına nasıl anlatayım seni?

Henüz sınırları çizilmemiş bir ülkenin yasalarını ihlal edebilir mi gözlerin?
Ellerin sınır ötesi bir şiir yazabilir mi? ya da beni bana 5 harfle anlatabilir misin?
Bilemezsin, işte sende öyle 5 harfli çaresizliğimsin,
Nasıl anlatayım bilmem ki şimdi seni kendime?
Sen benim kurduğum F tipi yalnızlığım da, tek kişilik 5 harfli hücremsin…