Nasıl Anlatayım Şiiri - Yolcu Yol

Nasıl anlatayım ki şimdi sana.
Hangi sözcüklerden başlasam,
Hepsi aşka dair.
Hepsi sana dair.

Sana nasıl esir düşmüşüm.
Seni nasıl sevmişim.
Bakışına mı, yoksa gülüşüne mi gönül vermişim.
Söyle saudadem söyle.
Hangi renk kendine gelir gözlerinde.

Öyle bir sevgi var ki içimde.
Anlatsam tariflere sığmayacak kadar büyük.
Sussam içimi acıtacak kadar derin.
Ama sade.
Ama saf.
Ama özlem dolu.
Sırf sen kokan hatıralar var ellerimde.
Sırf seni hatırlatan buğulu sokaklar.
Sana olan aşkın derununda hapsettim benliğimi.
Sana olan sevdamın ateşiyle ısıtıyorum titreyen ellerimi.

Aslında şimdi yanında olmak vardı.
Gözlerine bakıp sevgimi haykırmak.
Kollarımın arasına iliştirip başını, saçlarını okşamak.
Koklamak;
Sarılmak;
Bazen susmak;
Bazen de ağlamak;
Ne zormuş be sana hasret kalmak.

Hadi bir bakış at gülen gözlerinle gözlerime.
Eskisi gibi bir kez daha öp, koklayarak.
Nefesinle nefesimi yokla.
Göğsüne dayadığım başımı okşa.
Sarıl ve sarmala.
Arada naz yapıp ağla.
Sonra kıyama.
Ekmeğimin tuzu,
Soframın bereketi olurcasına sev ve anla.
Bir şarkı mırıldan kulaklarıma.
Seviyorum seni.
Ekmeği tuza banıp, banıp yer gibi.
Geceleyin ateşler içinde, uyanarak.
Ağzımı dayayıp musluğa, su içer gibi.

Ben bir hayalperestim.
Biliyorum; ne söylesem tesiri yok artık.
Ne anlatsam faydası olmayacak.
Seni yaşamayı çoktan kaybettim.
Dedim ya; nasıl anlatayım ki.
Ya da en güzel nerden başlayayım seni anlatmaya.

Hadi bir kez daha tut elimden.
Yeniden başlayalım.
Yeniymiş gibi sevelim birbirimizi.
Uzaktan.
Ama eskisi gibi samimi.
Eskisi gibi deli.
Birbirimizin olalım.
Sevelim sevilelim.
Dünya kimseye kalmaz.