Nasıl Aldandım Şiiri - Ümit Zeki Soyuduru

Şu koca dünyayı, kocamaz sandım,
Oyuncağı oldum sallanmaktayım.
Boşumuş emeller, nasıl da kandım?
Yüreğim yanıyor hep yanmaktayım.

Aha bugün, yarın bitti seneler,
Azrail başımda, hergün döneler,
Yıkılmış virane tüm kâşâneler,
Ağlayıp, sızlayıp avunmaktayım,

Her kimi sevdiysem gördüğüm çile,
Ne yapsam ne etsem boşa nafile,
Bakışı eziyet sitemi dile,
Yine de sözünü hoşlanmaktayım.

Göz açıp kapadım açmadan bitti,
Gönlümdeki cevher nereye gitti?
Kime can dediysem canıma yetti,
Gördüğüm herkesi dost sanmaktayım.

Ne sevdim, sevildim ne bir gün gördüm,
Şu kara bahtıma çileler ördüm.
Hileyi yar diye sineye sardım,
Bilerek aldandım aldanmaktayım.

Sevgi dallarında kalıyor gözüm,
Sözüm kar etmiyor tükendi özüm.
Hep hüzün şarkısı çalıyor sazım,
Hazan yağmurunda ıslanmaktayım.

Ümit’im her kimse başına belâ,
Ne işin var senin onunla hâlâ?
Bir gün okunacak başında salâ,
Gözüme doldu yaş boşanmaktayım.

Ankara- 15.11.2008