Adına ömrüm demiştim vefasız,
Şimdi iki ellerim yakanda olsun,
Gündüz kabusun gece hayalin olacağım,
Bende senin dünyanı karartacağım!
Hiç uğruna harcadın olmayan benliğini,
Nasılda anlayamadım şerefsiz kişiliğini,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Ağlamaz Kendi Düşen
Bu kadar, nasıl beni etkiler...?
Olsa-olsa, güzelce bir esmer...!
Aslında zor geliyor söylemek;
Bu kadar zayıfmışım demek...!
Nasıl boşa gider bu beklemek;
Yazık üzüldüğüm, yazık kendimi yemek...!
Hani, bir kaya idi iradem...?
Hani, o set dinlemez öfkem...?
Kuvvetim, bir hiç oldu madem;
Çekil gönül, sen de, oldun yem....
Bir bilmez vefa, bir esmer için;
Kendin düştün, ağlama, bu senin suçun...
Erdal Sayıl
Sitem vardı dizelerde.
Gerekli cezayı kesmişsiniz zaten,,,
Hak etmiş demekki,,,
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta