Nasıl? Şiiri - Kaan Karaduman

İyi ki varsın,
İyi ki hala hayatımdasın,
İyi ki geldin,
Yeniden gördüm yüzünü,
Yeniden duydum sesini,
Yeniden dokunabildim tenine,
İzin verdin bana…
Hiçbir şey değişmemişti ikimizde farkettik.
Sen aynı sen,
Ben aynı ben,
Biz aynı bizdik.
Aslında değişen ne çok şey vardı!
Dünya değişti, çeşitli gündemler geldi geçti,
Bir çoğunu umursar gibi yaptım ama ben asıl içimdeki;
Depremleri, toprak kaymalarını, selleri, kuraklıkları, patlayan volkanları dindirmeye çalıştım hep,
Umursadığım tek şey kaybettiğim hayatımdı aslında!
Yaşananları hiçbir zaman unut(a) madım.
Hele ki!
Yarım kalanları…
Oysa ne çok planlar yaptık biz seninle neler…
Bir çoğu şuan aklımda bile değil.
Aşk çok yordu beni, sensizlik ayrı…
Senden bir haber beklerken uyuya kalmak nedir bilir misin?
Bilemezsin çünkü bunu ben yaşadım, sen yaşattın.
Uyan artık aç gözünü ben sadece seni sevdim vefasız.
Pislik oldum, erkek orospusu oldum çıktım bu hayatta.
Bu üstüme kiralanan ruhu tam bir kevaşeye çevirdim.
Ama tiksinemedim kendimden, hep bir yanıma sana sakladığım için.
Kirletmedim biliyor musun onu?
Hayaller her zaman ki gibi hayal kaldı,
Hafızama kazıdım ne kağıtlara dökebildim ne de seslendirebildim.
Sadece hıçkırıklar içinde ağlarken kurdum kafamda, canlandırdım gözlerimi kapatıp.
Nasıl sevdik biz birbirimizi? (nasıl sevdim ben bizi)
Nasıl taptık biz birbirimize? (nasıl taptım bize ben)
Nasıl?
Bunun tarifi hiçbir yerde yok hiçbir zaman bulamayacak ve bilemeyeceksin!
Oysa…
Oysa daha söylenecek o kadar söz var ki; işte burda dilim kitleniyor, parmaklarım felç geçiriyor…

SAYGILARIMLA…
21/02/2011 02:14