Nasıl Şiiri - Ali Dokumacıoğlu

Toprağa bu kadar yakınken sonsuzu düşlemek

Sona erecek bir şeye bu kadar bağlanmak

Bile bile sarılmak.
Varken yok olmak ansızın

Sonsuza eğilmek

Sonsuza eğmek fikrini

Ayakların burada, şimdideyken

Eğilmek adamakıllı

Kök saldığın yerden daha öteye

Kalemimin ömrü benden uzunken

Düşünemeyen her şey daha uzun yaşıyorken

Sigaraları hırsla bitirişim,

İnsanlarımı öldürmem bu yüzden mi

Benden önce tüketmek herkesi

Sonsuza olan bu özlem, bugünü yaşayamayışımla nasıl da çelişiyor

Harcım umutsuzlukla yoğrulmuşken.

Sevinçler temelimde boğuluyorken..

Peki yaşama olan bu özlem bende nasıl filizleniyor?