Nasıl Şiiri - Murat Ayas

Bekardı ve bakire
Ama çocuğu vardı
Kendinden olma
Yeşil gözleri hep ağlardı
Hep aşkını düşündü
Çocuğu aşktı
Giderek büyüdü
Mürveti olmazdı belki
Yada torunu
Anası olmak yetiyordu ona
Ezilen kendisiydi, kırılanda
Aşkını karıncalara bile koklatmazdı
Ana gibi anaydı!
Çeliği bıçak yapan
Keskinliği gibiydi
Bakışı sivri
Sesi ince
Duruşu soyluydu
Asildi oğlu
Bir gece aldılar onu
Kopardılar bağrından
Param parça ettiler, canını yakarak
Kimsenin haberi yoktu
Ve bulunamıyordu
Yıllar sonra ortaya çıktı
Cesedi şarkı olmuş çocuğun
Dudaklarda kaynayıp
Anası çoktan ölmüş
Sevdası kayıp!